بارالها!دوستدارم تنها با تو ملاقات كنم و دوست دارم در صحراي گرم خوزستان در نيمه‌هاي شب ظلماني با دلي روشن، با قلبي پاك و زلال، زلال‌تر از هر چشمه، آكنده از خلوص خدا، خويش را از اعمال وجودت درك و سفري طولاني آغاز كنم؛ سفري كه با آگاهي، تمام خطراتش را با جان و دل پذيرفتم. دلم از زندگي پست وكوتاه دنيا گرفته‌است و شيريني‌هاي دنيا را همچون سرابي مي‌بينم.

خدايا! تو قادري كه دريابي و نجاتم دهي. خدايا به‌سوي تو مي‌آيم تا مرا از اين مرداب پست به‌سوي ابديت سوق دهي.

خدايا!قربانيكوچكي هستم در مقابل عظمت و بزرگي‌ات، از لطف و كرمت مرا بپذير. مناين جسمخونين‌ام را در راه تو فدا مي‌كنم و مي‌خواهم پيكرم پاره‌پاره شود، زيرا شرم دارم كه در محضر حسين(ع) با بدني سالم حاضر شوم.

ايپناه بي‌پناهان! اي محبوب و معبود من! تو را آن چنان كه هستي، همان گونه كه سزاوار آني ستايش مي‌كنم تا نيك بخت شوم و با شهدايي كه در راه رضاي تو وخشنودي تو فدا شده‌اند هم‌راه و هم‌خانه شوم.

اكنون كه خداوند تبارك و تعالي اين سعادت را نصيب بنده حقير خود كرده‌است، سپاسگزارم.

ايگشايش‌بخش دل‌هاي پرغم و اندوه و اي پناه بي پناهان! بار ديگر به درگاهت روي آورده و حيران و سرگردان به در خانه‌ات آمده‌ام. نادم و پشيمان آمده‌ام، زيرا در امر اطاعت تو كوتاهي كرده و آن را سبك شمردم، به عصيان پرداختم و چنان‌كه بايد و شايد به طاعت تو قيام نكردم. نادم از اينكه از گناهان و معصيت‌ها مرا نهي ‌كردي و باز در آن اصرار ‌كردم و ديگر اين‌كه نعمات بي‌شماري در اختيارم قرار دادي و من در شكر آنها كوتاهي كردم، تو خوبي را براي من خواستي ولي من به خودم ظلم كردم. مرا صدا زدي ولي از تو دور شدم.

بارخدايا!چقدررحيمي، تو مرا به خود نزديك كرده و توبه‌ام را پذيرفتي. خدايا! من پيش از اين به مكان مقدس جبهه كه از هر نقطه‌اي به تو نزديك‌تر است قدم نهادم و لبيك گفتم، ولي گويا آمدن‌ام خالصانه نبود كه نپذيرفتي. خدايا! سوگند به نام پرشكوهت كه اين بار خالصانه روي به تو آورده‌ام، مرا بپذير. من بنده ضعيف و درمانده توام، همان‌گونه كه امر فرموده‌اي براي برآورده شدنحوائج و رفع مشكلاتم به درگاهت دعا مي‌كنم و در حضورت به خاك ذلت مي‌افتم.

خدايا!مي‌دانممرا دوست داري كه با وجود شكستن توبه‌ام باز مرا پذيرفتي و به من لطف كردي كه بار ديگر به اين مكان روي آورم، تو زبانم را به حمد و ثناي خودو باطنم را به دوستي‌ات آشنا و مرا در راهي كه در پيش داشتم ثابت قدم كرده‌اي. تو را شكر مي‌گويم كه به من توفيق نيكوكاري و در عمل صالح، تو پايداري بخشيدي. اگر مي‌خواستي استحقاق اين را داشتم كه عذابم كني و به كيفر گناهان زشتم برساني، اما اين كه از تمامي تقصيرات و لغزش‌هايم درگذشتياز رحمت بي‌منتهاي توست.

خداوندا!مي‌دانيكه براي رضا و خشنودي تو به جبهه آمده‌ام، تا آن چه را كه با تو عهد بسته‌ام به پيمان خويش وفا كنم. افتخار مي‌كنم اگر مرا به لقاي خود بپذيري و من در راه تو كشته شوم. با ارزش‌ترين و شيرين‌ترين لحظه‌هاي زندگيرا پس از مشقت‌ها و تحمل سختي‌هاي فراوان، نويد خوش و شيرين و لذت‌بخشديدارت مي‌دانم.

خداوندا! تو بي‌نياز از من و جهاد و ايمان من هستي و آن كه نيازمند محض است، من هستم.

خداوندا!به خواسته تو خشنودم و به فرمانت فرمان‌بردارم، اگر در راه دوستي‌ات پاره‌پاره‌ام كني، دلم به غير تو مايل نمي‌شود، پس جهاد ناقابلم را بپذير.

خدايا! زندگي ما را زندگي محمد(ص) و خاندانش و مرگ ما را مرگ محمد(ص) و خاندانش قرار بده!

خدايا!ما را دلباخته خود كن و ما را نزد خود ببر. خدايا تو را مي‌پرستم نه به آرزوي بهشت و نه ترس از جهنم، تو را مي‌پرستم چون كه لايق پرستش هستي.

خدايا! دوست دارم كه در سراي ابدي هم‌نشين ائمه اطهار(ع) باشم و دوست دارم در آخرين لحظات شهادت، مهدي(عج) را ديدار كنم.

خدايا! اميدوارم كه لايق شهادت باشم و مرا به درجه والاي شهادت كه درجه‌اي بالاتر از آن نمي‌دانم نائل فرمايي!