پروردگارا!اينكبراي رضاي تو و به امر خليفه برحق تو كه نائب امام زمان(عج) است، قدمدر صحنه جهاد عليه كفر گذاشته، بدان اميدوارم كه مرا به شهادت برساني تا شايد كفاره‌اي براي گناهان و اداي ديني در قبال جمهوري اسلامي باشد و يا مرا بيامرزي و توبه‌ام را بپذيري كه در هر حال به تو نيازمندم.

خداوندا!بهمحمدت(ص) و به حسين(ع) مظلومت و خميني امت سوگند، كه گرانبهاتر از خونممتاعي ندارم كه بدهم و اينك اين خون من  اين هم جان بي‌ارزشم تقديم به تو وهديه به روح تو، خميني كبير! 

خدايا!من به آتش گناهانم سوخته‌ام و ديگران را نيز سوزانده‌ام، آنان كه اكنون مجال دسترسي به ايشان بر من نيست، از ايشان حلاليت مي‌طلبم و رضايت‌شان را مي‌خواهم و كساني كه در قيد حيات هستند، از همه آنان معذرت مي‌خواهم.

يارب! اينان را از مواهب، آن‌قدر عطا كن كه خشنود شوند و سياهي‌هاي مظالم مرا از ياد ببرند، تو قادري و هرطور كه بخواهي مي‌تواني انجام دهي.

خداوندا!مناز سيطره شيطان رها شده و به درگاه تو آمده‌ام، و مهماني ضعيف و ناتوانهستم تو خود فرموده‌اي كه سائل و محتاجي را دست خالي باز نمي‌گرداني.من سائلي ناتوان هستم، پس مرا جز با برآوردن نيازهايم بازمگردان و گردن ما را از زنجيرهاي آتش باز كن

اي مهربان ترين مهربانان!

خداوندا!شهادت مي‌دهم كه آن كس كه در اين عالم باقي است، تو هستي و شهادت مي‌دهم كه محمد(ص) رسول ا... و دوازده امام و نايب برحقشان خميني فرستاده تو هستند، خدايا مرا ببخش از اينكه نتوانستم برايت بنده اي مفيد باشم.

خدايمن! بندهاي نفساني را از پاهايم باز كن تا بهتر بتوانم تو را بشناسم و به سوي‌ات اوج بگيرم. خدايا! به علي اصغر(ع) و علي اكبر(ع) صحراي كربلا سوگندتمي‌دهم كه مرگ در رختخواب را نصيبم نكني.

اي خداي بزرگ! از تو مي‌خواهم هر زمان كه صلاح دانستي شهادت را نصيبم كني! 

باكوله‌بارگناه و با سيمايي زرد و ملول به راه افتادم تا هماهنگ با آهنگي شوم كه مي رفت «آنجا»يي كه اينجا نيست، جلودار اين گروه انساني كه تاريخ درانتظار اوست، مخصوصاً قرن ما كه با « قدرت صنعت» و « ايجاد توليد» توان كنترل خويش را از دست داد.

آيااوچه كسي بود؟ او آن بود كه آنچه خوبان داشتند، تنها داشت و من به كف هيچنداشتم، جز قلبي محجوب، عقلي معيوب، هوايي غالب، طاعتي قليل و معصيتي كثير، به دلم آهي بود كه به آن ابراز شخصيت كردم. شخصيتي كه صورت تكامل يافته آن شهادت است. گفتم به دلم آهي بود، آه مظلوم تاريخ، آه شوكران و نوشانيدن سقراط، اينها ضربه روحي بزرگي است كه بسته‌بند وراثت نيست و ريشه در تاريخ دارد، در كربلا، در ماوراء طبيعت و اينها را به شهادت، تاريخ شهادت به من فهماند و آن آهنگ، آن گروه رفتند و من نرفتم، شايد نتوانم بروم، چون كه پابسته و زنجير هواها بودم، ولي اكنون به ايثار مي‌انديشم نه انحصار در حصار ابصار. 

خدايا!من همان بنده گناهكاري هستم كه به خود ستم كرده‌ام و رو به درگاه تو آورده‌ام. تو بخشاينده هستي، شايد عفو كني و شهادت را نصيبم فرمايي تا بتوانم شاهد و گواهي راستين در حيات جاويد تو براي ظلم و ستم‌هايي كه به مظلومان، محرومان و مستضعفان روا داشته‌اند باشم.

ايخداي بزرگ! من در اينجا با تو پيمان خون مي بندم، چون سرمايه ديگري را سراغ ندارم كه از جانم با ارزشتر باشد كه بتوانم آن را در راه تو هديه كنم.

عاجزانه از درگاه احديت مي‌خواهم كه در راه پر رهرو الهي كه دين مبين اسلام و قرآن است، يك لحظه مرا به خود وامگذاري! 

خدايا!چگونهوصيت نامه‌ام را شروع كنم در حالي كه سراپا گناه و معصيت و سراپا نقص و نافرماني‌ام؟ گرچه از لطف و رحمت و بخشش تو نااميد نيستم ولي مي‌ترسمكه نيامرزيده از دنيا بروم. مي‌ترسم رفتنم خالص براي تو نباشد و پذيرفته‌يدرگاهت نشوم، هيهات كه نفهميدم، خون بايد مي‌شدي و در رگ‌هايم جريان مي‌يافتي و سلول‌هايم خدا خدا مي‌گفت. چقدر لذت‌بخش است انسان آماده براي ديدار پروردگارش باشد.

خدايا!سراپا گناهم و از درگاهت طلب بخشايش و عفو و در آخر عمر، توبه و اظهار پشيماني از كارهاي گذشته مي‌كنم. از تو مي‌خواهم با اين بنده گنه‌كار از روي احسان و فضل و لطف خود رفتار كني نه از روي عدل!