نسخه اي براي حل دعواهاي زن و شوهري!
"صبر داشته باش"، "تحمل كن، درست مي شود"اين ها جملاتي است كه وقتي از مشكلات به بزرگترها شكايت مي كنيم به ما مي گويند، "صبر و تحمل" واژه هاي غريبي نيستند اما جلوه آن ها در زندگي هاي امروز خيلي كم شده است.
زن و شوهرها، والدينو فرزندان، منازعه و پرخاش را جايگزين تحمل كرده اند، به جاي لحظه اي سكوتو تحمل در مواقع بحران با داد و فرياد و توهين مي خواهند حرف خود را به كرسي بنشانند و حرمت ها و حريم ها شكسته شده و از بين مي رود.
در كوچه و خيابان هم مردمي كه در خانه خود حاضر به تحمل نيستند، دعوا به را مياندازند و به هم بد و بيراه مي گويند و قتل ها و چاقو كشي ها و تصادف ها را رقم مي زنند. اين ها همش از خودپرستي و مغلوب كردن ديگران است.
قرآنكريم، براى اين كه انسان بتواند بر اميال و خواسته هاى دل و درون، پيروز گردد و حب جاه و مقام را از سر بيرون كند، مى فرمايد: «وَ استَعِينُوا بِالصبرِ وَ الصلَوه؛ از صبر و نماز، يارى جوييد [و با صبر و استقامت، و كنترل خويشتن، بر هوس هاى درونى پيروز شويد.]»
گرچه كلمه صبر در روايات فراوانى به روزه تفسير شده است، ولى مسلماً منحصر به روزه نيست، بلكه ذكر روزه به عنوان يك مصداق بارز و روشن آن است، زيرا انسان در پرتو اين عبادت بزرگ اراده اى نيرومند و ايمانى استوار پيدا ميكند و حاكميت عقلشبر هوس هايش، مسلم ميگردد.
در جاى ديگر مۆمنان را مورد خطاب قرار داده مى فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! [در برابر مشكلات و هوس ها،] استقامت كنيد! و در برابر دشمنان[نيز]، پايدار باشيد و از مرزهاى خود،مراقبت كنيد و از خدا بپرهيزيد، شايد رستگار شويد.»
خداى سبحان، نخست به افراد با ايمان، دستور صبر و استقامت مى دهد [كه هرگونه جهاد با نفس و مشكلات زندگى را شامل مى شود] و در مرحله دوم دستور به استقامت در برابر دشمن مى دهد، و اين خود مى رساند كه تا ملتى در جهاد با نفس و اصلاح نقاط ضعف درونى پيروز نشود، پيروزى او بر دشمن، ممكن نيست و بيشتر شكست هاىما در برابر دشمنان به خاطر شكست هايى است كه در جهاد با نفس و اصلاح نقاطضعف خود، دامنگير ما شده است.
بخشي از درس اخلاق آيت الله فاطمي نيا
اينحديث را من در تهران، در برنامه هاي راديويي، اين ور اون ور گفتم، بعضي خانواده ها كارشان با اين حديث درست شد، بنده مطلع شدم، گاهي تو ماشين ميرفتم تو چراغ قرمزها ماشين مي ايستاد ميديدم كه يك عده ميدوند با قلم و كاغذ كه آقا آن حديث چي بود، يك بار ديگر بگوييد ما بنويسيم و اين حديث از اميرالمومنين عليه السلام است من يك وقت حساب كردم اين حديث را شرح بكنيم يك كتاب ميشود،
حضرت در يك جمله كوتاه ميفرمايد: "الاحتمال ، قبر العيوب" يعني تحمل و بردباري قبر عيب هاست، چه طور جسد در قبر پنهان ميشود،همه عيب ها با بردباري پنهان ميشود.
دو نفريم نشستيم، آن آقا به منيك چيز بدي گفت، حالا بيايم بگويم خودتي، ها؟ عين چيزي كه به من گفت برگردانم به خودش، اين عيب است ديگر، مي گويند فلان كس حرف زشت از دهانش بيرون آمد، اين يك عيب، او برميگردد يك چيز ديگر ميگويد بعد دوباره به من توهين شد، اين هم يك عيب، آقا يك وقت ديدي يك سِري از من پيش آن آدم است، يك سرّي هم از او پيش من است، گاهي در دعواها ميگويند دهنم را باز نكن، بگمحالا! آن طرف هم ميگويد ما هم اگر بخواهيم بگوييم، ما هم داريم! يك وقت ديدي سِرّي فاش شد، اين هم يك عيب، خدا نكرده طلاقي واقع شد، عيب، بچه بي تربيت شد، عيب.. من حساب كردم در شرح اين جمله يك رساله ميشود نوشت."الاحتمال قبرالعيوب" يك تحمل بكني همه دفن ميشود.
يك مردي بودبنده خدا ميگفت ما ميرسيديم منزل اين زن ما سفره ناهار ما را كه مي آورد از همان آن شروع ميكرد، مي گفت تو گدائي، تو بيست سال است من را اسير كردي تو چه شوهري هستي تو مرد چنين و چناني.. ميگفت آقا ما دعوا ميكرديم تا غروب، بعد از غروب ميگفت نمازي ميخوانديم يك خستگي ميگرفتيم! دوباره دعوا ميكرديم تا سه بعد از نصف شب،
باور بفرمائيد اين حديث را گفتم كارشان درست شد، مرد گفت كه خانوم طبق معمول سفره را كه آورد شروع كرد، مي گويد ياد اين افتادم كه "الاحتمال قبر العيوب" هيچي نگفتم، آقا ميگويد تمامشد، ريشه كن شد، چرا آدم داد بزند، فرياد بزند، اوقاتش را تلخ بكند، زن و بچه را آزار بدهد، چرا؟ حيف نيست. "الاحتمال قبر العيوب"
حضرت علي (عليه السلام ) فرمود: چشم از سختى خوار و خاشاك و رنجها فرو بند تا همواره خشنود باشى(نهج البلاغة/ ترجمه دشتى ) بر اين اساس يكي از ثمرات صبر و شكيبايي را ميتوان اتخاذ بهترين تصميم و عملكرد مناسب دانست و ديگر اينكه چشم فروبستن از ناملايمات و نيمه پر ليوان را ديدن ثمري جز آرامش به همراه نداشته و اينآرامش خشنودي انسان را به ارمغان مي ورد.
امام صادق(عليه السلام) فرمود: سه چيز از مكارم دنيا و آخرتند:درگذرى از كسى كه به تو ستم كرده و پيوند كنى با كسى كه از تو بريده و بردبارى كنى هنگامى كه با تو نادانى كنند.( أصول الكافي/ ترجمه كمرهاى/ج4)
نتيجه:
در زندگي روزمره اگر ياد بگيريم كميتحمل كنيم و دندان بر جگر بگذاريم خيلي از مشكلات و سوء تفاهماتي كه با آنها درگيريم به خودي خود حل مي شوند اين زبان كليد فتنه هاست، اگر با قفل تحمل آن را زنداني كنيم روزگار خوشي خواهيم داشت، اگر كمي نداري بكشيم و تحمل كنيم، كمي با مردم بسازيم ، كمي دست از زياده خواهي برداريم زندگي ما گلستان مي شود، خداوند هم به پاس اين صبر و تحمل زندگي ما روبه راه مي كند چرا كه "خدا با صابران است".
منابع:
پاتوق بچه شيعه ها
سايت معارف قرآن
برچسب ها :
