خدايا!خودت مي‌داني از بدحالي‌ام آگهي و خودت مي‌داني كه وجودم پر و قلبم سياه از گناه است. خدايا خودت مي‌داني كه غرق در معصيت هستم. خدايا! خودت رحم كن، مرا از اين گرداب گناه و معصيت كه خود با دست‌هاي گنه‌كارم درست كرده‌ام نجات ده.

خالقا! نكند فرداي قيامت نامه اعمال اين بنده حقيرت را به دست چپش بدهي و او را روانه جهنم كني. رحيما! آن وقت اين بنده چه كند؟

معبودا!نكنددر فرداي قيامت اين بنده ضعيف و ذليل خودت را رو در روي آتش قرار بدهي. بارالها! اين بنده حقير تو به غير از تو به چه كسي پناه ببرد؟ خدايا!در طول زندگي از دستورهاي تو سرپيچي كرده‌ام و به دستورهاي كتابت عملنكرده‌ام و به گفته‌هاي انبياء و ائمه اطهار گوش نداده‌ام و هوا و هوس‌هاي دنيا مرا فريب داده است.

خدايا!در اين لحظات حساس زندگي خود رو به سوي تو مي‌آورم. غفورا! مرا از درگاهت مأيوس برمگردان. رحمانا! به خاطر تمام گناهان و خطاهاي خود از تو معذرت مي‌خواهم.

عظيما!توخودت مي‌داني كه از لحاظ معنوي و تقوا فقير و بي‌چيزم و ياراي سخن گفتنبا تو در من نيست. خدايا! خودت از باطن من باخبري و همه چيز را مي‌داني. تو بزرگواري، افسوس مي‌خورم كه چرا عمر خود را به عبادت و فرمانبرداري از تو سپري نكرده‌ام.

خدايا! پدر و مادرم را ببخش و آنان را از من راضي بگردان! يا ارحم الراحمين





 برچسب ها : مناجات نامه