محلّ زندگى حضرت لقمان
بر پايه برخى اسناد تاريخى، بلاد شام ، محلّ زندگى و نشو و نماى لقمان بوده است . [ در گذشته تاريخ، شام ، نام منطقه وسيعى شامل اردن، سوريه، لبنان و فلسطين فعلىبوده است (لغتنامه دهخدا) .] برخى عقيده دارند كه لقمان ، اهل آسياى صغير[آسياى صغير تا چند دهه پيش ، به «آناتولى» معروف بود و در عرف جغرافيدانانمسلمان ، به «روم» شهرت داشت (كه مقصود، روم شرقى يا بيزانس است) و اكنون تركيه ناميده مىشود .] بوده و در دهكدهاى موسوم به «آموريوم» ديده به جهان گشوده است. در برخى منابع تاريخى نيز لقمان ، اهل اَيْله [ شهر «اَيْله» در انتهاى خليج «عَقَبَه» در كشور اردن ، بر ساحل شمالىترين نقطهدرياى سرخ ، ساخته شده است .] خوانده شده است.
بر پايه برخى روايات، لقمان ، بخشى از عمر خود را در موصل ، يكى از شهرهاى مهمّ شمال عراق ، سپرى كرده است . شهر ديگرى كه جايگاه زندگى لقمان در آخرين سالها و يا روزهاى عمر وى شناخته مىشود، شهر رَمله [ رَمله ،نامى مشترك بين چند مكان است. [معروفترين آنها] شهرى بزرگ در فلسطين قديمبوده كه آبادىهاى آن، خراب شده است. فاصله اين شهر تا بيت المقدس، هجده روز بوده است . همچنين مكانهايى با همين نام : يكى در اطراف دجله مقابل كرخ بغداد، منطقهاى در بحرين (بخشهاى شمالى عربستان) ، محلّهاى در سرخس و... وجود داشته است (معجم البلدان : ج3 ص69) .] است .
برچسب ها :
